مشعل چیست؟ مشعل وسیله ای است که با فراهم کردن شرایطی کنترل شده امکان تبدیل انرژی سوخت را به انرژی گرمایی به صورت مداوم و ایمن فراهم می کند.  چگونه مشعل انتخاب کنیم ؟

هرچند که تمام قسمت های سیستم حرارت مرکزی برای گرمایش مطلوب ساختمان واجد ارزش و اهمیت خاص خود می باشند ، ولی بی تردید قلب سیستم حرارت مرکزی مشعل است ، چرا که عمل احتراق و تولید آتش جهت گرم کردن یا بخار نمودن آب در دیگ توسط این عضو مهم صورت می گیرد . بطور خلاصه می توان گفت که مشعل ها از نظر سوخت مصرفی بر سه نوع گازی ، گازوئیلی و مازوت سوز مشتمل می باشند . انتخاب اندازه ی مشعل پس از تعیین وزن سوختی که در ساعت مصرف می کند با استفاده از کاتالوگ انجام میگیرد . فرمول زیر که توسط آن وزن سوخت مصرفی مشعل برحسب کیلوگرم بر ساعت بدست می آید ارائه میگردد :                                                     QUOTE   که در آن : وزن سوخت مصرفی مشعل (kg/hr) : w قدرت حرارتی دیگ (kcal/hr) : Qb ارزش حرارتی یک کیلوگرم سوخت (kcal/kg) :10000 راندمان مشعل : E البته رقم دقیق ارزش حرارتی سوختها متفاوت است . این رقم برای گازوئیل (kcal/kg) 10750 ، گاز (kcal/kg) 10500 و مازوت حدود (kcal/kg) 10000 در نظر بگیریم . راندمان مشعل ها (E) برای مارک های مختلف ، متفاوت بوده بین ۶۰ تا ۸۵ درصد می باشد که در انتها نمونه  کاتالوگ های مشعل ارائه گردیده است .   مهمترین مسئله درسیستم های حرارتی انتخاب مشعل صحیح می باشد که برای سیستمهای حرارت مرکزی طراحی شده باشد متاسفانه برخی مشعلهای صنعتی با شعله باز که مخصوص کوره های صنعتی یا آجرپزی با سرعت محصولات احتراق بالا و درجه حرارت بیش از۶۰۰ درجه سانتیگراد و غیر قابل تنظیم می باشد، نادانسته دربازار عرضه و در دیگهای حرارتی مورد استفاده قرار می گیرند که مشکلاتی به شرح زیر در سیستم ایجاد می- کند. شعله در دیگهای حرارتی بایستی بطور موازی در داخل کوره دیگ باشد و از تمرکز نوک شعله قوی روی بدنه دیگ اجتناب گردد. تمرکز شعله روی قسمت خاصی از بدنه دیگ باعث می گردد که درجه حرارت آب در قسمت تمرکز شعله به مرحله جوش رسیده و بی کربناتها و نمکهای محلول در آب در این قسمت دیگ تبدیل به بی کربناتها و نمکهای راسب شده و در این قسمت داغ که معمولا کانال عبور سقف دیگ در قسمت تمرکز شعله است انباشته شده و بتدریج مسیر عبور آب تنگ تر و بالاخره مسدود گردد. انسداد مسیر عبور آب در اثر تمرکز شعله مشعل دراین قسمت درجه حرارت این قسمت را بدلیل عدم امکان تبادل و عبور آب و تمرکز شعله تا ۱۰۰۰ درجه ساتیگراد بالا برده و باعث سوختن و تنش حرارتی و ترک و پارگی دیگ می شود. در مشعلهایی که امکان تنظیم شعله و سرعت آن بطور موازی در داخل کوره دیگ را دارند هوا و گازهای داغ از کانالهای رفت و برگشت دیگ عبور و دیگ بطور یکنواخت گرم و از ایجاد نقطه داغ و رسوب مقطعی در دیگ جلوگیری و چنانچه سختی آب نیز بالا نباشد یا در سیستم سختی گیر با کار کرد مرتب وجود داشته باشد دیگ عمر بسیار طولانی خواهد داشت.     بنابراین در انتخاب مشعل رعایت شرایط زیر ضروری می باشد : ۱- مشعلهای دیگهای حرارتی برای درجه حرارتهای بالای ۶۰۰ درجه سانتیگراد توصیه نمی شوند و سرعت محصولات احتراق در دهانه مشعلها بمنظور یکنواختی حرارت و سرعت مطلوب باید قابل تنظیم باشد . ۲- برای تامین شعله موازی شعله پوش مشعل تخم مرغی یا لبه های آن به داخل جمع شده باشد و لوله سوخت رسان به نازل امکان تنظیم عقب و جلو جهت موازی کردن شعله را داشته باشد . ۳ – در مشعلهای گازوییلی زاویه نازل جهت جمع کردن شعله حتی الامکان ۳۰درجه و از نوع S  ( شعله جمع) باشد و از استفاده نازل نوع ۶۰درجه و H  ( شعله توخالی که رینگ خارج را گرم می کند ) و مخصوص کوره -های صنعتی است پرهیز شود . ۴ – طول شعله موازی در داخل دیگ با رگلاژ شیر یا پمپ طوری تنظیم شود که حدودا بعد از ۴/۳ طول دیگ قطع شود . ۵ – حداکثر ظرفیت انتخابی مشعل انتخابی معادل ظرفیت حرارتی دیگ باشد و چنانچه ظرفیت بالاتری مورد نظر است به پره های دیگ اضافه شود . ۶ – میزان مخلوط هواو سوخت طوری تنظیم شود که هیچگونه بوی نامطبوعی از دریچه بازدید داخل دیگ بیرون نیاید و چنانچه امکان دارد با دستگاههای آنالیز گازهای خروجی محصولات احتراق کنترل گردند .               انواع مشعل براساس نحوه اختلاط سوخت و هوا مشعلها براساس نحوه اختلاط سوخت و هوا به چهار قسمت تقسیم می گردد : ۱-     مشعل های انتشاری و یا تشعشعی : به مشعل هایی گفته می شود که در آنها سوخت مستقلا وارد محفظه احتراق می گردد و درناحیه احتراق با هوا ترکیب می شود. ( شعله شمع )مهمترین ویژگی این مشعلها شعله درخشان آنها می باشد. این تشعشع در اثر شکستن کربن داخل هیدروکربنهای سوخت می باشد که در حرارتهای بالا دارای ضریب تشعشع قابل رویتی می باشد. مشعلهای انتشاری به دو دسته تقسیم بندی می شوند : الف – مشعلهای انتشاری صنعتی ب –  مشعلهای انتشاری تجاری :         مشعلهای تجاری مایع سوز ، گازطبیعی سوز و گازشهرسوز   پنج خصوصیت عمده این مشعلها : –         مقدار حرارت فقط با شیر سوخت تنظیم می شود . –         درجه حرارت شعله تشکیل شده بسیار کمتر از سایر مشعلهاست. –         عدم وجود پس زدگی شعله . –         طول شعله بسیار بلند . –         صدای بسیار کم این مشعلها .       ۲-     مشعل های اتمسفریک : دراین مشعلها سوخت به سرعت از نازل خارج می شود در این هنگام با ایجاد خلا در اطراف خود هوای مورد نیاز احتراق را فراهم می کند. این مشعلها در انواع دستگاههای حرارتی تجاری قابل مشاهده است. ۳-     مشعل های دمشی : هوای مورد نیاز احتراق این مشعلها بوسیله دمنده تامین می شود. انواع این مشعلهارا می توان در بویلرها مشاهده کرد. این مشعلها به دو دسته تقسیم می شوند : الف- مشعلهای پیش مخلوط دمشی :Premix air blast burners  دراین مشعلها هوا با سرعت از نازل خارج شده و گاز را از اطراف نازل خود که خلا می باشد به داخل می کشد. خلا موجود اطراف نازل را دستگاهی به نام zero-governer تامین می کند. این مشعلها از جهت کلی با مشعلهای اتمسفریک قابل مقایسه بوده با این تفاوت که هوا به سرعت از نازل خارج می گردد . مزایای این مشعلها : –         ورودی حرارت بوسیله یک شیر هوا قابل کنترل می باشد . –         کنترل نسبت گاز به هوا بسیار آسان و دقیق خواهد بود . –         به سادگی می توان مشعل را از سوختی به سوخت دیگر تبدیل کرد . –         بدلیل مخلوط خوب سوخت و هوا طول شعله کوتاه بوده و نیازی به محفظه احتراق بزرگ نمی- باشد . –         بدلیل فشار بالای مخلوط امکان داشتن محصولات احتراق با سرعت زیاد که موجب یکنواختی حرارت در دستگاه می باشد وجوددارد . –         رسیدن به نقطه استوکیومتری در این مشعلها آسان می باشد . –         کنترل نسبت گاز و هوا دقیق و آسان می باشد . –         چنانچه فشار گاز برابر فشار اتمسفر یا برابر فشار محفظه احتراق باشد نسبت هوا به سوخت خودبخود کنترل می شود .   ب – مشعلهای مخلوط سرنازل :                                                             دراین مشعلها مخلوط سوخت و هوای احتراق بطور همزمان درسر دهانه مشعل صورت می گیرد. چنانچه این مخلوط داخل تونلی که از آجر نسوز ساخته شده شکل بگیرد به آن مشعل مخلوط تونلی گفته می شود. نقاطی در سر این مشعل پیدا می شود که مخلوط آنها بیشترین سرعت سوختن را دارد و این عاملی است که موجب پایداری شعله می گردد. برای حصول احتراق کامل در این مشعلها لازم است هوا و سوخت به سرعت و خوب مخلوط شوند و می بایستی سطوح تماس بین سوخت و هوا افزایش یابد. مشعلهای پکیج که جهت دیگهای آبگرم یا بخار تولید می شوند ازاین نوع مشعلها می باشند. مزایای این مشعلها : –         پایداری در مقابل پرش شعله افزایش یافته و مشعل می تواند با هوای اضافی هم کارکند . –         این مشعلها قادر به کار با انواع سوختها  می باشند . –         فشار هوای مشعل می تواند کم باشد . –         امکان استفاده از هوای پیشگرم با حرارتهای بالا وجود دارد . –         توکشیدگی شعله دراین مشعلها وجودندارد .       ۴- مشعلهای  مخلوط تبخیری یا پاتیلی : این مشعلها کاربرد زیادی در صنعت بعنوان استفاده در بویلرها و کوره ها را ندارند. طرز کار آنها عموما بدین ترتیب است که گازوییل در پایین گرم و برای احتراق آماده می شود سوخت تبخیر شده بالا آمده و روی پاتیل شعله ور می شود.   انواع مشعل از لحاظ پودر کردن سوخت مشعل ها از لحاظ پودر کردن سوخت به سه نوع تقسیم می شوند : ۱)     فشاری ۲)     با فشار بخار یا فشار هوا ۳)     با فشار ضعیف در نوع فشاری ، سوخت با فشار یک تلمبه به داخل دیگ پاشیده می شود و هوا نیز به طور طبیعی از اطراف نازل سوخت پاش وارد می شود. در نوع دوم ، سوخت به وسیله فشار هوا یا بخار به داخل دیگ فرستاده می شود. در این مشعل جریان سوخت از منبع تا پستانک به علت وزن مایع است و گاهی با فشار پمپ ضعیف انجام می گیرد . در این سیستم به علت فشار هوا و کمپرسور و یا فشار بخار ، صدای نسبتا زیادی به وجود می آید که از عیوب مشعل می باشد. نوع سوم ، که بیشتر در دیگ های حرارت مرکزی به کار برده می شود و کامل ترین نوع مشعل است و در دو نوع مشعل با فشار کم و مشعل با فشار زیاد ساخته می شوند. مشعل با فشار کم ۱-مشعل با فشار کم : این مشعل تشکیل شده است از یک الکترو موتور و یک وانتلاتور و یک پمپ سوخت که معمولا روی یک محور قرار دارند و با حرکت الکترو موتور به کار می افتند. پمپ ، سوخت را از منبع می گیرد و در داخل لوله مشعل که در انتهای آن نازل قرار گرفته است ، فشرده می کند و چون نازل دارای سوراخ های ریزی است ، سوخت به صورت پودر به داخل کوره پاشیده می شود. وانتیلاتور نیز اکسیژن لازم را به وسیله هوای محیط از اطراف نازل داخل محفظه احتراق می رساند. در این حالت برای ایجاد شعله ، احتیاج به یک جرقه است که آن نیز از دو سر سیمی که متصل به یک ترانسفور ماتور فشار قوی در حدود ۱۲۰۰۰ ولتی است ، ایجاد می شود. این جرقه ممکن است دایمی باشد که در دیگ هایی که محیط گرم کافی ندارند مورد احتیاج است . در این صورت ترانسفور ماتور باید دارای قدرت کار همیشگی باشد و یا ممکن است جرقه به طور متناوب باشد . یعنی در موقع شروع احتراق چند لحظه جرقه زده شود و پس از گرم شدن کوره ، جرقه قطع شود . در این نوع مشعل ها وسایل دیگری مانند مانو متر و صافی روغن و شیر برقی (سولنویید ولو) نیز به کار برده می شود . شیر برقی به خصوص وقتی که منبع سوخت بالاتر از مشعل با شد، حتما لازم است. چون ممکن است پمپ سوخت خوب آب بندی نباشد و هنگامی که مشعل کار نمی کند، سوخت، قطره قطره وارد کوره و تبخیر شود که در موقع روشن شدن مجدد تولید انفجار خواهد کرد . ولی با وجود شیر مربوطه چون به محض از کار افتادن موتور راه سوخت نیز بسته می شود ، از دیگ محافظت کامل به عمل می آید. پمپ های مشعل معمولا یک طبقه هستند و در بعضی موارد ممکن است دو طبقه باشند. در حالتی که منبع سوخت پایین تر از مشعل باشد ، وجود پمپ دو طبقه ضروری است . در این مشعل ها مقدار هوا و مقدار سوخت به وسیله دریچه تنظیم هوا و شیر تنظیم سوخت که به ترتیب اطراف وانتیلاتور (بادرسان) و روی پمپ قرار دارند، کنترل می شود. عمل راه افتادن و از کار افتادن مشعل به وسیله فرمان خود کاری مانند ترموستات دیگ و کنترل دود که گاهی به جای آن سلول فتو الکتریک به کار می رود، انجام می گیرد .   ۲-مشعل با سوخت مایع سنگین: این مشعل نیز مانند مشعل قبلی است، با این تفاوت که به جای وانتیلاتور ، یک دمنده به کار رفته و پمپ آن نیز مناسب با درجه غلظت مایع سوخت انتخاب شده است. در موقع راه اندازی این مشعل قبلا شروع کار را به وسیله سیال گازی شکل یا سوخت سبک دیگری انجام می- دهند که در این صورت یک دستگاه راه انداز به آن اضافه خواهد شد . به طور کلی هر نوع مشعل برای ظرفیت های مختلف ساخته شده است که نسبت به ظرفیت حرارتی دیگ و انواع آن ، می توان با تعویض نازل و تنظیم هوا از آن استفاده کرد. مثلا یک مشعل با ظرفیت ۱ تا ۵ و۵ تا ۱۰ لیتر ساخته شده است که می توان با تغییر پستانک ، مصرف آن را به حداکثر یا حداقل رساند . در ادامه به شرح مشعل های گازی و گازوئیلی و اجزاء هر یک می پردازیم . مشعل های گازی مشعلهای گازی به دو قسمت عمده تقسیم می شوند : ۱)     مشعلهای گازی بدون فن یا اتمسفریک ۲)     مشعلهای گازی فن دار   باتوجه به اینکه کاربرد مشعلهای فن دار وسیعتر می باشد درزیر به شرح عملکرد مشعلهای فندار می پردازیم. هنگامی که درجه حرارت آب از میزان ست شده برروی ترموستات دیگ پایینتر آمد ، ترموستات از طریق فاز ورودی به رله مشعل به موتور مشعل فرمان روشن شدن را می دهد و فن هوارا به محفظه احتراق هدایت می- کند . پس از طی شدن زمانهای tlw = max.reaction time for air proving system و tv1= pre-purge time ( که اصطلاحا به آن زمان پرچ گفته شده و در این زمان گازهای اضافی داخل دیگ تخلیه می شوند و سوخت بهتر منتقل می شود، این زمان در رله های مختلف متفاوت است ) جریان برق به ترانسفورماتور جرقه می رسد و سرالکترودها جرقه ایجاد می گردد . ترانسفورماتور جرقه می بایستی ولتاژ بالایی در حدود ۱۰۰۰۰ ولت ایجاد کند . پس از طی شدن زمان tvz = pre-ignition time شیربرقی گاز باز می شود و در محفظه احتراق مخلوط هوا و گاز مشتعل می گردد . پس از طی شدن زمان ts = safty time  جرقه زن متوقف می شود . هنگامی که درجه حرارت آب به حد تعیین شده بر روی ترموستات رسید موتور فن خاموش شده و شیر مغناطیسی نیز راه ورود جریان گاز را می بندد . تجهیزات ایمنی جانبی : ۱-                         GAS PRESSURE( کنترل کننده فشار گاز ورودی ) : درصورتیکه فشار گاز کاهش یابد این کنترل کننده شیر مغناطیسی گاز ورودی را می بندد . ۲-                      AIR PRESSURE(کنترل کننده فشار هوای ورودی ) : درصورتیکه هوای کافی به مشعل نرسد راه ورود گاز رامسدود می کند . ۳-                       میله یونیزاسیون : به سبب آبی بودن شعله در مشعلهای گازی برای کنترل شعله از میله یونیزاسیون استفاده می شود و درصورتیکه شعله خاموش شود موتور خاموش شده و رله مشعل اصطلاحا ریست می کند . مشعل گازوئیلی : بدنه ی این مشعل از آلیاژ مقاوم و سبک ساخته شده و قطعات و اجزاء آن عبارتند از : ۱)     الکترو موتور : که بادزن و پمپ مشعل رابه حرکت درمی آورد . ۲)     بادزن : که هم محور با الکترو موتور بوده هوای لازم برای مخلوط سوخت را تامین می نماید . ۳)     دریچه ی قابل تنظیم هوای ورودی : که جهت کنترل مقدار هوای ورودی به مشعل بکارمی رود . ۴)     شعله پخش کن : که به هوای دمیده شده توسط بادزن حالت دورانی داده باعث تخلیط هرچه بیشتر سوخت و هوا می شود . ۵)     ترانسفورماتور فشار قوی : که کار آن ایجاد ولتاژ زیاد (۱۲۰۰۰ ولت) برای تولید جرقه است . ۶)      لوله های سوخت : با انواع شیرهای الکترومغناطیسی جهت انتقال سوخت به پمپ سوخت . ۷)     پمپ سوخت : که از نوع چرخ دنده ای دوار بوده سوخت را از منبع سوخت مکیده با فشار ۵ تا ۲۰ اتمسفر توسط لوله ی ناقل به نازل می رساند . با توجه به فشار جو و میزان افت فشار در لوله ها ، ارتفاع مکش این پمپ نمی تواند از حدود ۱۸ فوت تجاوز نماید ، لذا با افزایش طول لوله کشی از منبع سوخت تا مشعل ، باید از میزان ارنفاع مکش کاسته شود تا از خطر ایجاد کاویتاسیون در پمپ احتراز گردد . ۸)      نازل : که سوخت مکیده شده توسط پمپ در گذر از آن به پودر تبدیل می شود تا پس از تخلیط با هوای دمیده شده بوسیله ی بادزن جهت احتراق آماده گردد . نازل سوخت بصورت مخروط می باشد که ممکن است بصورت مخروط کامل ، مخروط توخالی و یا تلفیقی از هر دو باشد . موضوع حائز اهمیت زاویه ی پاشش (زاویه ی راس مخروط) است . هرچه طول دیگ بیشتر باید زاویه ی نازل را کوچکتر درنظر گرفت تا حدی که شعله بدون برخورد به جداره ی انتهایی دیگ تمام طول دیگ را تحت پوشش داشته باشد . وری بسته بندی مخروط زاویه ی مخروط و نیز مقدار سوختی را که از آن خارج می شود می نویسند . در واقع مقدار واقعی سوخت محاسبه شده برای مشعل با انتخاب نازل مناسب تامین می- گردد ، بدین ترتیب که در کاتالوگ مشعل برای هر مدل انتخابی مقدار حداکثر و حداقل مصرف سوخت تعیین شده است ، مثلا اگر مشعل انتخابی دارای مقدار سوخت مصرفی ۱ تا ۳ کیلوگرم بر ساعت باشد، بدین معنی است که پمپ این مشعل قادر خواهد بود تا حداکثر ۳ کیلوگرم بر ساعت سوخت را از منبع مکش کند و تنها با انتخاب نازل مناسب است که مقدار سوخت واقعی را که توسط مشعل مصرف می- شود و مقدار آن را از طریق محاسبه تعیین نموده ایم می توانیم تامین نماییم . مازاد سوخت بر حسب اینکه مشعل بالاتر یا پایین تر از از منبع قرار گرفته باشد در داخل مشعل گردش کرده یا از طریق لوله- ی برگشت به منبع بازمی گردد .     ۹)رله ی کنترل : که در حکم مغز مشعل بوده و زمان بندی شروع و اختتام عملیات قسمتهای مختلف مشعل توسط آن صورت می گیرد . این عضو همچنین فرمان خاموش یا روشن شدن مشعل را با کسب خبر از دمای آب دیگ توسط آکوستات و یا کیفیت احتراق سوخت بوسیله ی فتوسل ، صادر می کند . زمان- بندی عملیاتی برنامه ریزی شده برای قسمتهای مختلف مشعل که توسط رله ی کنترل صورت می گیرد به قرار زیر است : در شروع کار مشعل ، ابتدا بادزن جهت تعویض هوای آلوده ی داخل داخل دیگ با هوای تازه ی بکار -افتاده پس از ۲۱ ثانیه جرقه زن فعالیت خود را آغاز می کند تا ته مانده ی سوخت باقی مانده در محفظه ی احتراق ، سوخته یا بخار شود . ۱۹ ثانیه پس از بکار افتادن جرقه زن ، شیر مغناطیسی باز شده سوخت وارد نازل می شود و عمل احتراق انجام می شود . ۵ تا ۶ ثانیه پس از باز شدن شیر مغناطیسی جرقه زن از کار می افتد . ۹)     فتوسل : از فتوسل در مشعلهای گازوییلی و در بعضی از مشعلهای گاز سوز بمنظور جلوگیری از انباشت سوخت در داخل کوره دیگ و احتمال بروز انفجار استفاده می شود.            چشم الکتریکی  یا فتوسل در داخل محفظه ای در بدنه مشعل طوری نصب میگردد که بتواند داخل            دیگ و شعله را بخوبی ببیند. درساختمان فتوسل از نیمه هادیها استفاده شده است . مانند ژرمانیوم. براثر تابش نورالکترونهای مدارخارجی تحریک می شود و خاصیت هدایت پذیریشان زیاد می شود و جریان برق عبور می کند . یک فتوسل ازصفحه کوچک سرامیکی که روی آن ماده ای بصورت مارپیچ مالیده شده است تشکیل شده است  ( سولفید کادیوم ) دو سر مارپیچ توسط دو رشته سیم به رله متصل می گردد. این مجموعه در داخل یک محفظه شیشه ای قراردارد . سولفید کادیوم به نورحساسیت دارد و هنگامی که نور به آن نمی رسد مقاوت الکتریکی آن خیلی بالا می رود (حدود دو مگااهم که اهم متر آنرا بی نهایت نشان می دهد )و برعکس زمانی که نور به آن تابش کند مقاومت الکتریکی آن بسیار کاهش می یابد.( حدود ۶۰۰اهم ) بنابراین وقتی مشعل روشن است فتوسل نور را دریافت کرده و مقاومت مارپیچ کاهش می یابد و در نتیجه جریان القایی ضعیفی در مدار رله برقرار می شود و وقتی مشعل خاموش می شود و برقی به فتوسل نمی رسد مقاومت الکتریکی مارپیچ فوق العاده بالا بوده و جریانی به پایه ۲رله نمی رسدو اصطلاحا رله ریست می کند . فتوسلها پس از یک زمان مشخص بعد از رویت جرقه شروع بکار می کنند و در کنترل مشعل قرار می گیرند. این چشمها در زمانی کمتراز ۰٫۰۸ ثانیه بعد از خاموش شدن مشعل ،مشعل را از کار می اندازند . بمنظور حفاظت از سولفید کادیوم در برابر رطوبت و اکسید شدن و ضربات قسمت حساس آنرا در یک محفظه شفاف قرار می دهند . لازم بذکر است مقاومت اهمی فتوسلها در مدلهای مختلف متفاوت بوده و به شدت نور هم بستگی دارد .     ۱۱)  شیر برقی گازوئیل  : معمولاً در مسیر عبور سوخت از پمپ به سمت نازل یک شیر برقی قرار می- دهند علت قرار دادن این شیر این است که به هنگام خاموش کردن مشعل گازوئیل به داخل محفظه احتراق نشت نکند و همچنین برای این است که به هنگام راه اندازی مشعل زمانی حدود ۱۵ ثانیه بدون اینکه سوخت پاشیده شود وانیتلاتور کار کند تا هوای داخل دیگ را خارج نماید . در این زمان لازم است که مسیر گازوئیل بسته شود و شیر برقی این عمل را انجام می دهد . شیر برقی دارای یک بوبین و یک سوزن و مجرای عبور سوخت است . در هنگامی که  برق  بوبین شیر برقی قطع است سوزن تحت تاثیر وزن خود و فنری که در پشت آن قرار دارد  مجرای عبور گازوییل را می بندند . وقتی که بوبین برق دار می‌باشد میدان مغناطیسی که تولید می کند باعث آهن ربا شدن هسته می گردد که در نتیجه سوزن را بالا کشیده و باعث باز شدن شیر برقی می گردد باید توجه داشته باشیم که شیر برقی را باید به صورت افقی ببندیم .                                             در این قسمت برخی اجزاء مشعل های موجود در بازاز را با ذکر مشخصات فنی آورده شده است : اویل پمپ دانفوس RSA مشخصات فنی : ویسکوزیته :۱٫۳-۱۸ میلی مترمربع بر ثانیه سرعت :            RSA 28  : ۲۴۰۰-۳۶۰۰ بردقیقه           RSA 40 60 95 125 : 1400-3600 بردقیقه رنج فشار:              تا ویسکوزیته ۱٫۸ :              RSA 28 40 60 95 125 : 5.5-12 bar             ویسکوزیته بالاتر از ۱٫۸ :              RSA 28 : 5.5-12bar               RSA 40 60 95 125 : 5.5-12bar تنظیمات کارخانه :             RSA 28 40 60: 7bar             RSA 95 125 : 10 bar دما:            ۱۰- ۷۰ درجه سانتیگراد نکات : زمان راه اندازی سیستم با لوله های خالی از گازوییل این پمپ بیشتر از ۵ دقیقه بدون گازوییل نباید روشن بماند . قبل از ورود گازوییل به پمپ می بایستی فیلتر گردد . چشمی حساس به نور زرد(مخصوص مشعل گازوییل سوزQRB( زیمنس     چشمی حساس به نور زرد(مخصوص مشعل گازوییل سوز( QRB  زیمنس در مشعل های کوچک گازوییل سوز که از رله های  LAL  , LOA ,  LMA مورد استفاده قرار می گیرند که در زیر نحوه سیم کشی آنها آورده شده است .     چشمی حساس به نور آبی(مخصوص مشعل گاز و گازوییل سوز با نور آبیQRC( زیمنس چشمی حساس به نور آبی(مخصوص مشعل گاز و گازوییل سوز با نور آبی( QRC  زیمنس در مشعل های کوچک که از رله های جدول زیر استفاده کرده اند کار برد دارد که میزان جریان عبوری مجاز در حالت های روشن و خاموش بودن مشعل نیز قابل مشاهده می باشد. دیاگرام سیم کشی و نحوه اتصال این چشمی که در اصل نوعی چشمی حساس به نور ماورای بنفش (UV) سل به شکل زیر می باشد و باید دقت شود در محلی نصب شوند که هنگام جرقه زدن جرقه زن نور جرقه زن را نبینند.   گاورنر گازوییل ( oil governer: AOR )- گاورنرهای گازوییل در مشعلهای گازوییلی مدوله برای متناسب نمودن سوخت عبوری استفاده می شوند. برای داشتن فشار سوخت عبوری مناسب از فشار هوای احتراق برای تنظیم گاورنراستفاده می شود. درابتدا نرخ جریان سوخت مطلوب تنظیم می شود که با ظرفیتهای هوای مشعل مطابقت دارد. تنظیم کننده این میزان تناسب سوخت و هوارا  در تمام مدت راه اندازی ثابت نگه می دارد. تعدیل کننده فشار سیستم کنترل سوخت اهرم بندی پیچیده را دراین نوع مشعلها حذف کرده است. یک شیر تک مرحله ساده به آسانی می تواند با موتورکنترل کوپل شده بوسیله دما ، فشار یا سایر عوامل براحتی میزان گرمای خروجی در هر زمان رامحیا سازد. گاورنر گازوییل دارای شیر بالانس منحصربفردی است و برای فشار ورودی  رنج ۴۰ ~۱۰۰ PSIG  طراحی شده است.  محاسن : –         کنترل دقیق فشار خروجی گازوییل –         دارای سیستم تعدیل فشار برای کنترل شیر تک مرحله –         فشار ورودی ۴۰~۱۰۰ PSIG  . ماکزیمم دمای بهره برداری ۱۲۰ درجه سانتیگراد. –         دقت ۳۰:۱ در نرخ فشارسوخت به هوادر تمامی اندازه شعله ها –         قابل انجام تعدیل برای تنظیم شعله کوتاه –         قابل استفاه برای استفاده های طولانی مدت نکته : این تنظیمات برای تنظیم مقدار نسبت سوخت و هوا مشعل کابرد دارد و برای استارت اولیه مشعل با تکیه بر آگاهی کامل از طراحی مشعل می بایستی آنرا استارت کرد. درهنگام استارت تمامی شیرهای اطمینان می بایستی بسته باشند. میزان ست شده فشار هوا و فشار گازوییل را کنترل کنید . ( برای ۷۰ mbar فشارهوا حداقل فشار گازوییل می بایستی ۴۲ PSIG باشد ) شیر هوای احتراق اصلی بسته ، هوای پودرشده ( atomizing air ) باز و پیلوت مشعل جرقه می زند دراین هنگام شیر گازوییل بازشده تا مشعل روشن شود . زمان کافی به مشعل اجازه دهید تا محفظه احتراق آن گرم شود. به آهستگی شیر پروانه ای هوای احتراق باز و همزمان شیر سوخت را باز می کنید تا شعله پایدار شود. برای داشتن شعله خوب نسبت هوا و سوخت را با شیر گازوییل در حالت شعله بلند تعدیل کنید و این مقدار را قفل کنید . مشعل را به حالت شعله کوتاه باز گردانید و میزان تنظیم  گازوییل  شعله کوتاه را بوسیله پیچ تنظیمی که بر روی گاورنر تعبیه شده است ، تعدیل نمایید. ( چرخاندن درجهت پات ساعتگرد میزان سوخت عبوری را کاهش داده و بالعکس ) بعد از تعدیل نمودن در حالت شعله کوتاه به شعله بلند باز می گردیم . تنظیمات نهایی لازم نرخ ترکیب هوا به سوخت را بوسیله شیر گازوییل انجام می دهیم . رله کنترلی SG 513 این رله در مشعل های CUENOD فرانسوی نصب شده و قابلیت اتصال به کامپیوتر و کنترل دو مرحله ای دما را دارد:   در زیر این خانواده رله و پایه مناسب آن آورده شده است. در زیر دو نمونه سیم کشی مربوط به این رله آورده شده است : پمپ گازوییل سانتک سری SUNTEC AE این پمپ ها در مشعل های کوچک به کار می رود البته در زیر رنج عملکرد و توان مصرفی آن و شماتیک کارکرد پمپ آورده شده است.       بوستر گاز GAS BOOSTER بوسترهای گاز در تاسیساتی به کار می روند که فشار گاز جهت تامین فشار مورد نیاز مشعل ها کافی نبوده و نیاز به افزایش فشار گاز می باشد. همانگونه که از شکل زیر مشخص است یک بوستر گاز جهت چند مشعل می تواند استفاده گردد و هر بوستر دارای سیستم کنترل فشار خروجی می باشد.  مشخصات فنی و ظرفیت بوسترهای گاز شرکت   NU-WAY به شرح زیر می باشد. خط پر مربوط به گاز طبیعی است.

دیدگاهتان را بنویسید